De totstandkoming van de tekst is wat ongewoon. Het begon met Rook, geschreven in opdracht van het toenmalige Productiehuis Brabant, voor een project met studenten van de Toneelschool Maastricht. Een verhaal over mijn vader en zijn kruidenierswinkel in Wernhout. Eigenlijk ging het over de angst voor het onbekende. Lang verhaal kort: dat project ging helaas niet door. Jaren later, voor weer een heel andere gelegenheid, vulde ik de tekst aan met een monoloog over mijn moeder. Dat werd Blik. Met wat aanpassingen was daar ineens een dubbelportret van mijn ouders.
Alles komt voorbij. Heel de wereld. Wij hebben met een ander niks te maken.
-
Ook de vorm van de voorstelling is niet vrij gekozen. Herman van de Wijdeven zou aanvankelijk zijn aandeel gewoon op de vloer spelen, naast Lizet van Beek. In de loop van het productieproces dwarsboomde zijn agenda dat idee. De oplossing werd gevonden in de film van Christina Vandekerckhove. Achteraf de beste keuze ooit.
Brabants Dagblad, 20 mei 2010
“De vorm van Rook/Blik is boeiend. De beelden onderstrepen niet alleen de leegte van het dorp en de leegte van het leven van de hoofdpersoon, maar bepalen nadrukkelijk de troosteloze sfeer. Die film draagt de voorstelling.”
